Στις εγκαταστάσεις μας υπάρχει ένας σύγχρονος και κατάλληλα εξοπλισμένος χώρος, ο οποίος λειτουργεί ως φυσικοθεραπευτήριο. Οι ένοικοι μπορούν να επισκέπτονται το φυσικοθεραπευτήριο, σύμφωνα με τις υποδείξεις των ιατρών και, υπό την καθοδήγηση ειδικευμένου προσωπικού, να εστιάσουν στην αποτελεσματική αποθεραπεία και αποκατάσταση των προβλημάτων τους.

Η φυσικοθεραπευτική μέθοδος, χρησιμοποιώντας μηχανήματα και όργανα φυσικοθεραπείας συνδυαστικά με σωματική άσκηση, στοχεύει στην βελτίωση της κινητικότητας. Τα φυσικοθεραπευτικά προγράμματα, εκτός από την χρήση ιατρικών μηχανημάτων, μελετημένων ειδικά για την κάθε πάθηση, μπορεί να περιλαμβάνουν σωματικές ασκήσεις όπως: ασκήσεις ισορροπίας, διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης και επανεκπαίδευση βάδισης.

Τα οφέλη της φυσικοθεραπείας περιλαμβάνουν τη βελτίωση κινητικότητας και ποιότητας κίνησης, την αποφυγή μυϊκής ατροφίας και απώλειας ελαστικότητας των μυών ή την επανάκτηση της μετά από παρατεταμένη ακινησία ή αδράνεια και την επανάκτηση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Τα πολλαπλά οφέλη της φυσιοθεραπείας έχουν ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση των επιπτώσεων χρόνιων παθήσεων και προσφέρουν μια αίσθηση ευεξίας.

Ιδιωτική συνεδρία σε δωμάτιο

Τα προγράμματα φυσικοθεραπείας μπορούν να πραγματοποιηθούν και στα δωμάτια των ασθενών, σε περιπτώσεις ασθενών με ιδιαίτερα επιβαρυμένη υγεία, η οποία τους υποχρεώνει σε ακινησία ή σε περιπτώσεις που υπάρχει μεγάλη δυσκολία στη μετακίνηση. Τα προγράμματα που πραγματοποιούνται στα δωμάτια των ασθενών και διαμορφώνονται κατάλληλα, σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες του ένοικου, ώστε να μην υστερούν σε τίποτα από τις συνεδρίες στο φυσικοθεραπευτήριο.

Νευροεκφυλιστικές

Σε ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο, άνοια Alzheimer, νόσο του Πάρκινσον ή άλλες εκφυλιστικές ή αγγειακές παθήσεις του νευρικού συστήματος, υπάρχει ειδική μέριμνα για την ένταξη στο πρόγραμμα ειδικών ασκήσεων που απευθύνονται σε προβλήματα λειτουργίας του λόγου(φώνηση, άρθρωση, κ.ά.), κατάποσης και σίτισης.

Οι ασκήσεις αυτές, με βασικό παράγοντα την αναπνοή, στοχεύουν διόρθωση του προβλήματος επικοινωνίας που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς, εξαιτίας της αδυναμίας ελέγχου και συντονισμού των αντίστοιχων μυών και της μείωσης της πιθανότητας καταστάσεων απειλητικών για τη ζωή, όπως η εισρόφηση τροφής, η αφυδάτωση, ο υποσιτισμός και ο πνιγμός.